In 1985 gaat de aloude kleine beheerdersmaatschappij Smits en Reijnders uit Haarlem over in handen van een grote investeerdersmaatschappij: de CementbouwGroep. Een enorm verschil: niet langer wandelt de oude heer E. Reijnders zijn wekelijks rondje over het fabrieksterrein. De betrokkenheid is kleiner en de druk is hoger: er moet winst gemaakt worden!
Dat laatste blijkt moeilijk waar te maken te zijn voor de oude steenfabriek. Ondanks de verlengingen van de ringoven van 1978 en 1981 is de productie bij lange na niet die van de moderne vlamovens. De CementbouwGroep oordeelt hard: de fabriek is oud, het fabricageproces is achterhaalt en de winst blijft weg. Niet langer past de kleine specialistische steenfabriek in de koers van het grote cementimperium. De fabriek moet sluiten!
Treurige kerst
In december 1987 wordt het vuur gedoofd en de laatste werknemers lopen op kerstavond de poort uit. De schoorsteen die altijd rookte lijkt voorgoed uitgerookt. Van de 17 werknemers van Vogelensangh worden er twee overgeplaast. Een gaat met de VUT. De anderen staan op straat. Sommigen van hen werken dan al meer dan 50 jaren in de fabriek. Een treurig begin van de kerstdagen.